مدیریت تعارض، سطوح و سبکهای آن
علي اكبراحمدي ، سیدسعید طالبی ، مسعود تهور انزابی ، طاهر رستمي
مدیریت تعارض
امروز صاحبنظران مديريت براين باورند كه نيروي انساني به عنوان اصلي ترين دارايي سازمانها و به عنوان مزيترقابتي مطرح است و وجود روابط سالم مبتني بر همكاري و همدلي بين اين منابع ارزشمند از جمله مهمترين عوامل اساسيبراي موفقيت درهمه سازمانها اعم از صنعتي، اداري، خدماتي، آموزشي و مانند آنهاست. از طرف ديگر با توجه به پيچيدگي روزافزون سازمانها و تفاوت در انديشه، نگرش و باورهاي افراد، تعارض به عنوانجزء اجتنابناپذير زندگي سازماني امروز مطرح است. نكته قابل توجه اينجاست كه اجتنابناپذير بودن تعارض بر منفي بودنآن نيست بلكه چه بسا اگر تعارض خوب مديريت شود، براي سازمان مفيد نيز باشد. به عبارت ديگر تعارض سكهاي است كهدو وجه مثبت و منفي دارد و شيوه برخورد و يا رويارويي با آن است كه اثر آن را براي سازمان تعيين ميكند. از اينرو، بيشكتوانايي مديريت و كنترل پديده تعارض در سازمانها از مهمترين مهارتهاي مديريت است كه مديران امروز نيازمند آن هستند.دراين مقاله سعي شده است با ارايه مفهوم تعارض، سطوح و انواع آن و رابطه آن با عملكرد و سبكها و راهبردهايمديريت تعارض گاهي در راستاي آشنايي مديران با اين مهارت مديريتي برداشته شود.